పేరు ప్రఖ్యాతులు గడించాలంటే
పెట్టుబడి కేవలం సేవ.
మీ సేవాతత్పరతే మీకు బ్రాండ్ name.
అబ్దుల్ కలాం, మదర్ తెరెసా, స్వామి వివేకానంద, క్రీస్తు మొదలగు వారు పేరు కాదు.
బ్రాండ్, సర్వీస్ కి బ్రాండ్.
యువకులు "నీదే బ్రాండ్ మామా" అంటుంటారు కదా!
అలా, "సేవ" కు వీరు బ్రాండ్.
"సదా మీ సేవలో" అంటుంటారు కదా!
'సెల్ఫ్ సర్వీస్' అని చూస్తుంటారు కదా!
'ప్రేక్షక దేవుళ్ళు' ' కస్టమర్ దేవుళ్ళు'
అంటుంటారు కదా!
అంటే, దేవుని 'సేవ' లో ఎలా లీనమౌతామో అలానే ఇక్కడ కూడా.
హోటల్ కి వెళ్ళే ముందు 'సర్వీస్' బావుంటదా అక్కడ? అంటాము కదా!
స్కూల్లో పిల్లల్ని చేర్చేటప్పుడు కూడా అడుగుతాము కదా "మా పాప సరిగా తినదు, తినిపిస్తారుగా" అని.
వస్తువులు కొన్నపుడు కూడా 'సర్వీస్' ఉందా అని అడుగుతాము.
వాహనాలు కొన్నపుడు 'ఫ్రీ సర్వీసెస్ ఎన్ని' అని ఆరా తీస్తాము.
ఇలా ప్రతి చోటా సేవ మాత్రమే ముఖ్య పాత్ర పోషిస్తుంది.
"నేను సేవించుటకే కానీ సేవింపబడుటకు" కాదు అన్నారో మహానుభావులు.
"సేవ" అంటే "అహం" వీడటం అని కూడా.
అందుకే, "తగ్గించుకున్నవారు హెచ్చింపబడతారు" అన్నారు.
ఆ హెచ్చింప బడటం పేరే "పేరు, ప్రతిష్ఠ".
ఆస్తులు సంపాదించిన వారు బ్రతికున్నపుడే పేరు గడిస్తారు.
అది కూడా ఇతరులకు అప్పు, బదులు, వడ్డీకి ఇస్తారని లేదా అవసరం తీరుస్తారు కనుక.
కానీ, సేవ చేసిన వారు చచ్చినా వారి పేరు బ్రతికే ఉంటుంది.
అంటే, 'సేవ' బ్రతికిస్తుంది.
చిరకాలం బ్రతికిస్తుంది.
"Only he lives, who lives for others" అని ఓ పెద్దాయనన్నారు.